Real Wedding Gert-Jan en Esther
De trouw- en feestlocatie: Onze trouwlocatie was Residence Rhenen in Rhenen/Elst. Dat was en is een geweldige locatie om te trouwen.
De trouwjurk en het trouwpak: Mijn man had altijd een droom over een Italiaans maatpak , dus hij is bij Solo per Lui in Apeldoorn geweest waar hij een perfect pak heeft uitgezocht die goed afstemde bij mijn trouwjurk. Mijn trouwjurk heb ik gekocht bij Susils bruidsatelier in Putten.
De trouwringen: Onze trouwringen komen bij een heel gemoedelijk zaakje vandaan genaamd Mieke’s Sieraderie in Doornspijk. Je krijgt er echt een huiskamer gevoel, knus en hele lieve mensen.
Het bruidsboeket: Het bruidsboeket is gemaakt door een goede vriendin van mijn schoonzus. Jolanda heeft altijd bij een bloembinderij gewerkt en toen mijn man aan haar vroeg of ze mijn bruidsboeket wilde maken was ze daar zeer vereerd om. Het is een heel mooi boeket geworden met hele frisse kleuren, dit is tot stand gekomen met een paar bezoekjes met elkaar, foto’s van jurk en ontwerp trouwkaart. Ik wist van niets, maar ben nog steeds heel verliefd op mijn boeket.
De cupcakes: De cupcakes zijn gemaakt door een buurvrouw van mijn schoonzus, die verzorgd ook high tea’s. We hebben gevraagd of ze het wilde doen en haar antwoord was dus ja. We hebben onze ideeën door gegeven en ik heb ze pas op de dag zelf gezien, maar was zeer verrast met het resultaat.
DIY: We hebben de antennelintjes zelf gemaakt. Zo hadden we toch een persoonlijke tintje in het geheel.
Het budget: Haha, ons budget was tussen de 10.000 en 15.000 euro, daar zijn we binnen gebleven. We hadden wel in de gaten dat je een heel eind komt als je de kleine dingetjes ook mee telt .
De ontmoeting:
Onze ontmoeting begon als bij heel veel stellen bij het internet. Gert was dan eigenlijk wel een beetje klaar met vrouwen, maar ja, toen kwam ik op zijn pad, en hij was verkocht. Na een hoop heel en weer gemail moest het toch maar tot een ontmoeting komen… En dat hebben we geweten !
Het aanzoek:
We waren richting Zwolle gereden. Lekker iets op een terras gedronken, en toch wel merkende dat er iets aan de hand was. Na een tijdje verder te hebben gelopen was hij aan het rond kijken (Ergens moest het pad der liefde zijn). Toen hij in de gaten kreeg dat hij hem niet zou vinden zijn we neer gestreken aan een watertje met een paar bankjes. Gert zei tegen mij dat ik moest gaan zitten. Nou moet je weten voordat ik verder ga dat zijn knieën niet al te best zijn. Terwijl ik dus zat ging Gert door zijn knieën, Ik gilde Gert gaat het wel, je knieën! Waarop hij antwoordde met, houd je mond muts (zeg ‘t netjes nu) je verpest de verrassing, maar hij was nu zo van zijn stuk gebracht, dat hij al het voorbereide wat hij wilde zegen was vergeten en er niets meer uit kreeg van de zenuwen. Terwijl we beide traantjes aan het laten waren hoorden we de kerkklokken luiden een mooi moment om op te staan en verder te gaan. Ik hoop dat de andere gasten er ook zijn, dat ze het allemaal hebben kunnen vinden zei Gert terwijl de klokken nog luide. Totaal de kluts kwijt keek ik hem aan en dat was mijn moment om zenuwachtig te worden, maar dat was allemaal niet nodig, we bleven met zijn tweetjes! Dit was een mooi moment om in Zwolle naar ringen te gaan kijken, maar daar zijn we dus niet in geslaagd. We hebben een lekker hapje gegeten in Zwolle en weer terug te gaan naar Putten. Daar hebben we nog even door gevierd dat we in het huwelijk zouden gaan treden.
Vertel alles over je trouwdag:
Allereerst moet je van elke voorbereiding die je gaat treffen moet genieten, want als je dag geweest is, hoe druk ook, je valt in een gat als het voorbij is.
Ik werd dan ook wakker op 24 augustus en ging zoals elk mens naar het toilet en voelde al dat het mis was. Maar er moest meer gebeuren, ik moest ook mijn oudste dochter van school halen, want die had haar fiets gebracht omdat ze die avond op kamp zou gaan. Eerst de huisarts gebeld en ik kon wel even langs komen, zo gezegd zo gedaan. Daar aangekomen duurde en duurde het maar. Vervolgens opperde ik maar of ik geholpen kon worden omdat ik nog meer te doen had deze dag! Het antwoord van de assistent was dan ook : Ja wie niet.. Maar toen ik zei dat er deze dag nog getrouwd moest worden kwam er toch wel enige actie. Nadat we bij de apotheek waren geweest en weer thuis kwamen kon het beginnen.
Daar kwamen mijn kapster en visagiste aan. Nadat de meiden mooi waren gemaakt konden ze aan de grootste klus beginnen, De bruid ! Enige koffie mokken verder was ik klaar en het resultaat mocht er zijn. Mijn schoonzus arriveerde om me te helpen met aan kleden, ondertussen belde mijn aanstaande om te vragen wie er waren en of ik er klaar voor was. Helemaal was mijn antwoord. Beneden waren er al wat gasten en nu begon deze nuchtere dame toch ook wel last te krijgen van enige zenuwen.
Daar kwam mijn aanstaande aan, wat zag hij er mooi uit, en totaal rustig wat ik zo door het raam kon zien, geholpen door zijn vader kwam hij maar een klein beetje nat aan, deze beste man zorgde er ook voor dat hij zelf ook niet echt nat werd, en hield de paraplu meer boven zich zelf dan boven mijn aanstaande… Wat een giller!! Aangezien Gert normaliter aardig emotioneel kan zijn had ik bij voorbaat een doos tissue’s gekocht, zodat we konden ruilen, ik het boeket, hij een tissue, maar die voorzorg was voor niets. Hij bleef heel erg rustig en nadat hij voor zichzelf genoeg tijd had gegeven om te kijken was het genoeg.
En dat was ook zo toen ik met mijn vader de trouwzaal binnen stapte. Door de speakers klonk de stem van Robbie Williams, She’s the one. Heel even was daar een moment van emotie en toen zag ik dat hij meer naar boven aan het kijken was, pure zelf bescherming zei hij later, anders was hij blijven snotteren. Het trouw moment was heel ongedwongen, rustig, gezellig en er hing een gemoedelijke sfeer. Nog gezongen voor mijn schoonmoeder, want tja die had meer te vieren dan alleen haar zoon die trouwen ging.
Toen we eenmaal het jawoord gegeven hadden wat het getuigen momentje. Daar was mijn schoonvader die bij ons kwam controleren of hij wel capabel genoeg was om te functioneren als getuige: Gezelligheid alom! De twee meiden mochten ook tekenen, niet in het boekje, maar op een apart document. Heel fijn als ze het er ook mee eens zijn. Il divo sloot het geheel af en gingen we ons klaar maken zodat de mensen ons konden feliciteren en onder het genot van een heerlijk glaasje champagne met een cupcake met een overheerlijke vulling stonden we buiten na te kletsen.
Het moment van foto’s maken was aangebroken. Toen we naar de plek liepen en volgens mij iedereen wel op mijn kleine sleep had gestaan was ik er klaar mee, ik liep bijna ik mijn blote kont, dus ik trok mijn rok zo hoog op dat NIEMAND er mee bij kon. Iedereen stond op de foto en de gasten liepen terug naar het terras waar ze zich lekker konden laten trakteren op overheerlijke hapjes en drankjes. Wij zijn nog even doorgegaan met de shoot. Wat was ik blij dat we daar mee klaar waren, en dat ook wij iets konden nuttigen en een beetje na praten.
De ceremoniemeester opperde dat we naar onze tafels moesten gaan omdat het diner zover klaar stond. Wat rook dat lekker! Eerst een overheerlijk koud buffet, wat werd vervolgd met zulke lekkere warme gerechten. Ijs mocht niet ontbreken, er waren verschillende coupe’s met smaken, wat was dat goed verzorgd, een en al lof voor die mensen.
Wat later nog even wat dansjes met mijn schoonvader gewaagd , maar toen was het toch echt tijd voor ze dat ze zouden gaan. Van iedereen afscheid genomen met een dikke kus en knuffel, en ons feestje kon beginnen. Bij de residence staat een Finse chalet die geheel tot onze beschikking was. Bij binnenkomst stond er rustig op de achtergrond een muziekje aan, bij de openhaard een fles champagne, gekarameliseerde aardbeien met slagroom zo lekker. Op de trap tot aan boven stonden waxine lichtjes waarbij de angst de boventoom kreeg, hoe kwam ik boven zonder dat mijn jurk in brand zou vliegen! Maar, ik ben met zo’n slimme man getrouwd, die haalde boven badjassen op, dus uitgekleed, en zou kon ik veilig de avond door brengen. Lekker het bubbelbad vol laten lopen , een fles wijn mee na boven genomen en nadat we uitgebubbeld waren hebben we ons lekker neer gestreken op de veranda boven, twee heerlijk ligbedden en hebben daar tot laat na zitten te genieten van de dag. Enigszins rossig zijn we gaan slapen. Met de geur van verse koffie werden we wakker, er waren mensen beneden. Het was weer stil , en we gingen naar beneden waar een koningsontbijt voor ons klaar stond. Chappo wat een luxe allemaal. Dat is iets waar ik wel aan zou kunnen en willen wennen.
Maar helaas, we moesten naar huis. Het zit erop .Nagenietend in de auto komen we thuis waar een hoop kaartjes op ons liggen te wachten. En dan is het wachten op de foto’s…
Wij hebben genoten van de dag, doen jullie dat ook! Voor je het weet zit je weer aan de normale orde van de dag.
